Και μετά από το άρθρο μου με τα σγουρά μαλλιά ήρθε η ώρα να συζητήσουμε για... το ύψος...
Οκ, δεν είμαι και ψηλολέλεκας, 1,70 κάτι, με σαράντα νούμερο παπούτσι...
Δείτε λοιπόν τα βάσανα μιας ψιλής...
1. Δεν μπορώ να βάλω τα πόδια μου πουθενά!
Κι αυτό είναι ένα καθημερινό πρόβλημα... Με το θρανίο μου να απέχει μόλις πέντε εκατοστά από το μπροστινό αναγκάζομαι να μαζέψω τα ποδαράκια μου για να μην φανώ αγενής και ενοχλώ τον μπροστινό μου... Και γενικώς! Στο αυτοκίνητο, το τραπέζι, το λεωφορείο...
2. Δεν χωράω στο κρεβάτι μου...
Το κρεβάτι μου λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, είναι για ύψος 1,60... Και εγώ είμαι 1,70! Πού θα βάλω λοιπόν τα καλά μου ποδαράκια; Πιστεύω πως λίγο πολύ όλες οι ψηλές αυτού του κόσμου το έχουν ζήσει αυτό...
3. Τι νούμερο παπούτσι φοράτε;
Εγώ συγκεκριμένα 40! Και δεν μπορώ να βρω πουθενά... Τα περισσότερα μαγαζιά που μπορώ να ψωνίσω έχουν 35-38, λίγα 39 και ελάχιστα 40. Πείτε εσείς τώρα πού θα βρει ένα κορίτσι το νούμερο που θέλει!
4. Μας χρησιμοποιούν!
''Έλα λίγο εσύ που είσαι ψηλή να πάρεις την ζάχαρη από το ντουλάπι'' και άλλα τέτοια που όταν κάτι βρίσκεται ψηλά πρέπει να πας να το πάρεις εσύ γιατί
5. Πού θα βρεις άντρα;
Εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία αλλά πρέπει να υποστηρίξω. Κορίτσια μην ακούτε, η αγάπη δεν έχει ύψος και κιλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου