Επειδή ξέρω πως σήμερα πολλοί θα χρειαστούν αυτή την εργασία διαβάστε παρακάτω:
Το αμπέλι είναι μία από τις αρχαιότερες
καλλιέργειες. Η καταγωγή της αμπέλου
χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ευρήματα δείχνουν ότι αμπέλια υπήρχαν στις
πολικές περιοχές. Η καλλιέργεια σιγά
σιγά άρχισε να κατεβαίνει
νοτιότερα σε περιοχές με πιο εύκρατο κλίμα, στην περιοχή του Καυκάσου, αλλά και
νοτιότερα στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Στην Ελλάδα πρέπει να εμφανίστηκε
την 4η χιλιετία π Χ . Πιστεύεται ότι οι Έλληνες
έμαθαν και γνώρισαν το κρασί από τους ανατολικούς λαούς(Φοίνικες και
Αιγυπτίους)με τους οποίους είχαν εμπορικές σχέσεις και οι Κυκλαδίτες και οι
Μινωίτες αλλά και οι Μυκηναΐοι αργότερα .Σημασία έχει ότι η
αμπελοκαλλιέργεια έγινε γνωστή πολύ
γρήγορα σε όλη την Ελλάδα . Αυτό αποδεικνύεται από πλήθος νομισμάτων
που απεικονίζουν
σταφύλια στη μια όψη και το Διόνυσο στην άλλη .
ΠΕΡΙΟΧΕΣ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ
Το αμπέλι είναι μία από τις αρχαιότερες
καλλιέργειες. Η καταγωγή της αμπέλου
χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ευρήματα δείχνουν ότι αμπέλια υπήρχαν στις
πολικές περιοχές. Η καλλιέργεια σιγά
σιγά άρχισε να κατεβαίνει
νοτιότερα σε περιοχές με πιο εύκρατο κλίμα, στην περιοχή του Καυκάσου, αλλά και
νοτιότερα στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Στην Ελλάδα πρέπει να εμφανίστηκε
την 4η χιλιετία π Χ . Πιστεύεται ότι οι Έλληνες
έμαθαν και γνώρισαν το κρασί από τους ανατολικούς λαούς(Φοίνικες και
Αιγυπτίους)με τους οποίους είχαν εμπορικές σχέσεις και οι Κυκλαδίτες και οι
Μινωίτες αλλά και οι Μυκηναΐοι αργότερα .Σημασία έχει ότι η
αμπελοκαλλιέργεια έγινε γνωστή πολύ
γρήγορα σε όλη την Ελλάδα . Αυτό αποδεικνύεται από πλήθος νομισμάτων
που απεικονίζουν
σταφύλια στη μια όψη και το Διόνυσο στην άλλη .
Ο Διόνυσος, γιος
του Δία και της Σεμέλης -θεός της
βλάστησης και του κρασιού- παντρεύτηκε την Αριάδνη, κόρη του Μίνωα, βασιλιά της
Κρήτης, την οποία αγάπησε όταν την είδε στη Νάξο σύμφωνα με τον Ησίοδο. Απ’
αυτό το γάμο γεννήθηκαν δύο παιδιά:ο
Στάφυλλος και ο Οινοποίωνας οι οποίοι σύμφωνα με την μυθολογία διέδω- σαν την
αμπελοκαλλιέργεια και την οινοπαραγωγή στον Ελλαδικό χώρο. Η καλλιέρ- γεια στην
Κρήτη αποδεικνύεται και από το αρχαιότερο
πατητήρι της Ευρώπης που έχει βρεθεί στις Αρχάνες Ηρακλείου. Άλλοι μύθοι
αναφέρουν ότι ο θεός Διόνυσος χαρίζει το φυτό στον Οινέα, βασιλιά της Αιτωλίας
κι ένα νεότερο κείμενο βασιζόμενο στη
μυθολογία προσπαθεί να εξηγήσει τις ενέργειες και τη συμπεριφορά των ανθρώπων
που πίνουν κρασί.
ΠΕΡΙΟΧΕΣ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ
Στην αρχαιότητα
πολλές περιοχές ήταν γνωστές για τα αμπέλια και το κρασί τους. Ο Όμηρος
στην Οδύσσεια ραψωδία ω 335 –339
μιλάει για τα κλήματα που υπήρχαν στο αμπέλι του Λαέρτη .
Θεωρεί ότι
οι Θράκες ήταν
ικανοί οινοπαραγωγοί . Στην Οδύσσεια
ραψωδία ι 196-215 ο
ιερέας Μάρωνας χαρίζει το δυνατό κρασί του στον Οδυσσέα με το οποίο
εκείνος μέθυσε
και στη συνέχεια τύφλωσε τον Κύκλωπα
Πολύφημο.
Στην περιοχή
της Μαρώνειας υπάρχει αρχαίο πατητήρι
λαξευμένο στα βράχια
Στο ίδιο θέμα
,δηλαδή ,στην τύφλωση του Πολύφημου από τον Οδυσσέα αναφέρεται και ο Ευριπίδης
στο σατυρικό δράμα Κύκλωψ στιχ.616-624.
Επίσης στον Όμηρο, στην Οδύσσεια γίνεται
αναφορά στον Πράμνειο
οίνο , στη ραψωδία κ 236-243
όπου η Κίρκη αναμειγνύοντας τυρί , μέλι , αλεύρι και κρασί από την Πράμνο
φτιάχνει με τα βότανά της ένα κοκτέιλ –το γνωστό κυκεώνα- με το οποίο
μεταμορφώνει τους συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους .
Ο Θέογνις
στο απόσπασμα 783-788 κάνει αναφορά στα αμπέλια της Εύβοιας τα οποία
θεωρεί ότι είναι τα καλύτερα της αρχαιότητας .
Ο Αθήναιος
στο απόσπασμα Ι32F
αναφέρει τον Αριούσιο οίνο και τα τρία είδη του : ένα ξηρό , ένα γλυκό
κι ένα ενδιάμεσο.
Ο Πλούταρχος
στο έργο του Ηθικά Γ αναφέρει το Μεθυμναίο οίνο σαν το πιο ακριβό
κρασί της αρχαιότητας . Ήταν ερυθρό , μεστό και πεπαλαιωμένο είχε ευγενή
αρώματα και ανοιχτό ρουμπινί χρώμα .
Ο Όμηρος στην
Ιλιάδα παρουσιάζει τον Ατρείδη να
λέει στον Ιδομενέα , τον αρχηγό των Κρητών , πόσο καλός πότης είναι
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα αναφερόμενος στην ασπίδα
του Αχιλλέα περιγράφει μια σκηνή τρύγου η οποία απεικονίζεται πάνω σ` αυτήν Σ
560-573.
Πηγη: http://gym-kriez.eyv.sch.gr/files/istoria_tis_abelou.doc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου